با ورود نسل جدید کابل‌های USB به بازار سخت‌افزار، حالا همه ما با آن‌ها آشنا هستیم. کابل‌های USB 3.0 از نظر سرعت انتقال داده، جهش بسیار بزرگی نسبت به USB 2.0 بودند و قابلیت انتقال با سرعت ۵ گیگابیت بر ثانیه، مهم‌ترین ویژگی‌ای است که باعث می‌شود روی اکثر لپ‌تاپ‌های امروزی، حداقل یک درگاه USB 3.0 وجود داشته باشد.
حالا بر اساس تحقیقات انجام شده به‌نظر می‌رسد در آینده می‌توانیم شاهد ویژگی انتقال برق تا قدرت ۱۰۰ وات از طریق این کابل‌ها باشیم.
استانداردی که به تازگی از آن رونمایی شده نشان می‌دهد کابل‌های USB 3.0 در آینده قادر خواهند بود تا طیف متغیری از قدرت برق را جابجا کنند و این میزان به راحتی می‌تواند باعث شارژ شدن دستگاه‌هایی نظیر لپ‌تاپ‌ها شود.
این بدان معنی است که در آینده‌ای نه چندان دور می‌توانیم شاهد از بین رفتن شارژرهای فعلی لپ‌تاپ‌ها باشیم و تنها به وسیله یک کابل، امکان شارژ دستگاه برای‌مان فراهم شود. این تکنولوژی در حال حاضر برای بررسی در کارخانجات آماده عرضه است اما مطمئنا مدتی طول خواهد کشید تا آن‌را در بازار لپ‌تاپ‌ها مشاهده کنیم.

نويسنده : niloofar | تاريخ : جمعه 6 مرداد 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

روزگار نو، در دنیا، هر روزی که می گذرد خبری می شنویم از انواع رکوردها و آدم هایی که سعی در این دارند که به نحوی نامشان را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کنند.
پرواز با بال و پرواز با بادکنک و پرش از ارتفاعات مختلف را همه جوره شنیده بودیم.اما مطمئنم نشنیده بودید که کسی خارج از جو زمین با لباس فضایی به سمت زمین پرواز کند و در نهایت باچتر نجات به زمین برسد.
این فضانورد که فلکس بوامگارتنر نام داشته،  18 مایل از سطح زمین فاصله گرفته و از جو زمین خارج شده بود.او در یک اقدام باورنکردنی از فضاپیمای خود به زمین پرید و در نهایت به کمک چتر نجاتش سالم بر زمین نشست.او در مکزیک فرود آمد.
این خبر به سرعت در دنیا پیچیده و موجب حیرت همگان شده است.البته رکورددار این پرش فردی آمریکایی تبار به نام جو کیتینگر است که در سال 1960 از ارتفاع 19.5 مایل به سمت زمین پرید و رکورد گینس را از آن زمان به نام خود ثبت کرد.او درنیروی هوایی ارتش آمریکا فعالیت می کرد.
البته به گفته وی این پرواز یک پرواز آزمایش بوده و تصمیم دارد تا انتهای تابستان رکورد دنیا را شکسته و تا ارتفاع 23 مایلی بالا برود.

نويسنده : niloofar | تاريخ : جمعه 6 مرداد 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

از آن روزها که برای دسترسی به اینترنت فقط باید از خطوط تلفن ثابت یا همان دیال آپ استفاده می کردیم و برای دانلود یک آهنگ بیشتر از یک ساعت منتظر می ماندیم دور شده ایم. در حال حاضر خطوط و کابل های مورد استفاده می توانند تا ۳۰ مگابایت در ثانیه اطلاعات را منتقل کنند، این یکی از دستاوردهای بزرگ بشر در چند سال اخیر بوده است.

حالا محققان با تاباندن پرتوهای نور توانسته اند اطلاعات را با سرعت ۲٫۵۶ انتقال دهند. این کار را یک تیم چند ملیتی متعلق به دانشگاه جنوبی کالیفرنیا انجام داده است. محققان با تبدیل ۸ پرتو نور به شکل مارپیچ (شبیه ساختمان دی اِن ای)  و انتشار آن در فضا به این تکنولوژی دست یافتند. هر کدام از این ۸ پرتو با ۰ و ۱ کدگذاری می شوند. در نتیجه ۸ جریان مختلف برای انتشار اطلاعات به وجود می آید. شاید این تکنولوژی برای ارتباطات ماهواره های فوق سریع در فضا مورد استفاده قرار بگیرد، به خاطر همین تیم محققان سعی کردند انتقال اطلاعات بین ماهواره ها را در فضای آزمایشگاهی شبیه سازی کنند. همچنین این سیستم قابلیت استفاده در بردهای کوتاه زمینی و یا استفاده در کابل های فیبر نوری که توسط سرویس دهندگان اینترنتی بکار گرفته می شود را دارد.

البته اینجا باید بگویم که سال گذشته یک تیم آلمانی توانسته بود به رکورد ۲۱ ترابایت در ثانیه دست پیدا کند. اما از تکنولوژی تاباندن نور استفاده نکرده بود. این اولین بار است که با استفاده از نور، انتفال اطلاعات با سرعتی در این حد شکل می گیرد.

آقای آلن ویلنر استاد مهندسی برق دانشگاه جنوبی کالیفرنیا می گوید ” با نور کارهایی می توان انجام داد که با الکتریسیته نمی توان. ما تاباندن نور را اختراع نکردیم اما کاربرد آن را تا انتقال ترابایتی در ثانیه افزایش دادیم.

نويسنده : niloofar | تاريخ : جمعه 6 مرداد 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

دکلهای انتقال نیرو به دو دسته‎ی دکلهای مشبک (لتیس=Lattice) و دکلهای تلسکوپی (تک پایه) تقسیم می‎شوند. دکلهای لتیس بزرگتر، قوی‎تر و ارزان‎تر هستند. دکلهای تلسکوپی زیباتر هستند و جای کمتری می‎گیرند و در وسط بلوارها قابل نصب می‌باشند.

برج‌های روشنایی، معمولا برای روشنایی محوطه‌های بزرگ مانند استادیوم‌ها، پارک‌ها، بوستان‌ها، تفرجگاه‌ها، میادین، خیابان‌ها، محوطه‌ی ساختمان‌هایی نظیر بیمارستان‌ها، ساختمان‌های دولتی و کارخانجات و شرکت‌ها، میادین، فرودگاه‌ها، استادیوم‌ها، پایانه‌ها، تقاطع‌ها ، پل‌ها و … استفاده می‌شوند. 

تکنولوژی چندان پیچیده‌ای ندارند و شرکت‌های داخلی می‌توانند برابر استانداردها نمونه‌های مختلف آن را تولید کنند.  پخش نور گسترده و یکنواخت، بدون خیرگی، به سبب ارتفاع زیاد برج‌ها، از مزایای آنهاست.

گاهاً روی این پایه‌ها از سیستم مکانیزه فرود و صعودِ سبدِ پروژکتور استفاده می‌شود که به وسیله‌ی آن می‌توان پروژکتورها را بالا و پایین برد و این تکنولوژی، سرویس

و نگهداری برج را آسان و ارزان می‌نماید، زیرا برای تعمیر و نظافت پروژکتور و یا تعویض لامپ‌ها، دیگر نیاز به جرثقیل نبوده و تعمیرکار به آسانی می تواند به کمک سیستم کنترلِ میکروپروسسوریِ نصب شده در داخلِ بدنه‌ی برجِ روشنایی (نورانی)، اقدام به تعویض لامپ‌ها و یا تعمیر پروژکتورها نماید.

ارتفاع این برج‌ها می‌تواند بسته به کاربرد آنها متفاوت باشد، ارتفاع‌های ۱۲ تا ۳۰ متر بیشتر رایج است.

بدنه‌ی اصلی برج، به صورت هرمِ ناقص، با توجه به ارتفاع، ۶، ۸، ۱۲، ۱۴ و ۱۶ وجهی ساخته می‌شود و به ترتیب

قطر بدنه از بالا به پایین تغیر می‌نماید. پوشش بدنه گالوانیزه است.

تعداد پروژکتورهای قابل نصب روی برج روشنایی تلسکوپی از ۴، ۶، ۸، ۱۲، ۱۶، ۲۴ تا ۳۰ دستگاه متغیر بوده و می‌توان از انواع پروژکتورهای روشناییِ ۱×۴۰۰ وات، ۲×۴۰۰ وات، ۱×۱۰۰۰ وات و ۲×۱۰۰۰ وات استفاده نمود.

ادامه مطلب ...
نويسنده : niloofar | تاريخ : جمعه 6 مرداد 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |